اتیسم طیفی از اختلالات است. در اصطلاح کلی، به این معنی است که فرد میتواند داراي یک اتیسم خفیف یا خیلی شدید باشد. در بالاترین انتهاي طیف اتیسم سندرم آسپرگر وجود دارد، که بعضی از اوقات سندرم پروفسورکوچک نامیده میشود. پایینترین انتهاي طیف اغلب اتیسم کلاسیک نامیده میشود که معمولا همراه با عقب ماندگی ذهنی است. در بین این طیف انواع اختلالات نافذ رشد شامل سندرم رت اختلال فروپاشنده دوران کودکی، اختلال نافذ رشدغیر اختصاصی (PDD-NOS ) وجود دارد.
اتیسم چیست؟
اتیسم اختلال رشد ذهنی پیچیده اي میباشد که معمولا در ۳ سال اول زندگی شخص ممکن است بروز کند. به نظر میرسد که یک اختلال در سیستم عصبی که باعث عدم عملکرد صحیح مغز میشود در ایجاد این بیماري مؤثر میباشد. این اختلال در بیماران درخودمانده باعث میشود که مغز نتواند در زمینه رفتارهاي اجتماعی و
مهارتهاي ارتباطی به درستی عمل کند. کودکان و بزرگسالان درخودمانده در زمینه ارتباط کلامی و غیر کلامی، رفتارهاي اجتماعی، فعالیتهاي سرگرم کننده و بازي داراي مشکل میباشند. اتیسم یکی از پنج بیماري میباشد که در مجموع به آنها “اختلالات نافذ رشد” یا به اختصار “پی دي دي” میگویند. این پنج بیماريعبارتتد از: اتیسم، اختلال آسپرگر، اختلال عدم تمرکز دوران کودکی، اختلال رِت، و اختلالات نافذ رشد که با
معیارهاي بیماريهاي ذکر شده مطابقت ندارند. هر کدام از این بیماريها داراي معیارهاي شناخت خاص خود هستند که توسط انجمن روانشناسی آمریکا مشخص شده اند. در بیماريهاي طیف پی دي دي، اتیسم بیشترین تعداد را دارا میباشد که تقریبا بین ۲ تا ۶ کودك از هر ۱۰۰۰ کودك به آن دچار میشوند.این بدین معنا است که در کشوري مانند ایران با جمعیت حدود ۷۰ میلیون نفر احتمال میرود حدود ۲۸۰ هزار بیمار درخودمانده وجود داشته باشند و فراموش نکنید که این تعداد هر روز در حال رشد میباشد. طبق مطالعات انجام شده توسط وزارت آموزش و سایر سازمانهاي دولتی آمریکا، اُتیسم در این کشور با نرخ رشدي برابر با ۱۰ تا ۱۷ درصد در حال ازدیاد است. در سایر کشورها نیز مانند کشور ما این بیماري در حال رشد نگران کننده اي است که متأسفانه حرکت جدي از طرف سازمانهاي مسئول در جهت شناساندن این بیماري به جامعه و موارد لازم انجام نشده است.
اتیسم در سراسر دنیا دیده میشود و فقط در پسران بیشتر از دخترها مشاهده شده است. به عبارت دیگر نژاد، مکان زندگی، میزان سواد، وضعیت مالی، نوع اعتقاد، شیوه زندگی، و … هیچکدام تأ ثیري در شانس بروز اُتیسم ندارند
برگرفته از موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان
سارا پورسروش کارشناس ارشد گفتاردرمانی
