علل اتیسم ، غربالگري و تشخیص اتیسم

 

علل اتیسم

در این زمینه اختلاف نظرهاي زیادي در بین متخصصین و غیر متخصصین وجود دارد. در مقالات نظرات مختلفی در این باره از قبیل مسائل ژنتیکی، وجود سم، آلرژيهاي غذایی، والدین نامناسب، عدم رشد مغز، نقائص سیستم ایمنی و سو تغذیه آمده است. با وجود اختلاف نظرها، بیشتر متخصصین توافق دارند که در اتیسم یک ساختار و عملکرد مغزي متفاوت وجود دارد که به دلیل ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی بروز میکند. تاکنون هیچکس قادر به تشخیص دقیق ژن و عوامل خارجی مسئول اتیسم نبوده است.

 

غربالگري و تشخیص اختلالات طیف اتیسم

گام اول: جستجوي پرچم قرمز بیشتر متخصصین معتقدند که هر چه زودتر باید به فکر درمان بود. با وجود آنکه علاج قطعی براي این اختلال وجود ندارد، اما دامنه وسیعی از شیوه هاي درمانی براي کاهش علائم، آموزش مهارتها و بهبود پیش آگهی وجود دارد. به هر حال باید والدین و معلمین مشکلاتی را که ممکن است منجر به تشخیص اتیسم میشوند، بشناسد. برخی از نشانه ها وجود دارد که تحت عنوان پرچم قرمز نامیده میشوند که باید والدین و معلمین در جستجوي آن باشند، این علائم ممکن است در یک کودك یک ساله یا تا سن سه سالگی ظاهر شود.

برخی از این علائم عبارتند از:

عدم پاسخ به مردم یا تمرکز روي یک شی به جز افراد به مدت طولانی.

عدم پاسخ نسبت به صدا زدن نامشان

فقدان تماس چشمی

دشواري در تفسیر آنچه دیگران در موردش حرف میزنند یا احساس میکنند.

تاخیر در گفتار یا الگوهاي گفتاري عجیب.

حرکات تکراري از قبیل چرخیدن یا جنباندن بدن و یا رفتارهاي خود تخریبی از قبیل کوبیدن سر

حرف زدن یکنواخت و یا آهنگین.

حساسیت کمتر یا بیشتر ازحد معمول نسبت به درد، صدا، نوریا شلوغی.

گام دوم: یافتن افراد مناسب براي تشخیص اختلالات طیف اتیسم:

براي تشخیص درست اتیسم، باید به یک پزشک متخصص مراجعه نمود. در مرحله اول بهتر است به یک متخصص اطفال مراجعه کرد. اگر پزشک متخصص اطفال لازم دید کودك را به یک متخصص مغزو اعصاب و یا متخصص روانشناسی جهت تشخیص قطعی ارجاع می نماید. پس از معاینات و ارزیابی هاي کامل باید غربالگريهاي اولیه توسط یک پزشک یا روانشناس ماهر که با رشد گفتار و مهارتهاي حرکتی درشت و ظریف آشنا است، انجام شود

گام سوم: غربالگري کودك براي ابتلا به اختلالات طیف اتیسم:

قبل از اینکه خانواده خیلی نگران شود مهم است که کودك از منظر ابتلا به اتیسم غربال شود.

ابزارهاي غربالگري متعددي براي جمع آوري اطلاعات در زمینه رشد اجتماعی و ارتباطی کودکان در مراکز پزشکی وجود دارد.

براي کودکان چهار ساله و بالاتر  به ندرت از یک نوع ابزار و معمولا از چند ابزار غربالگري و مشاهده به صورت ترکیبی استفاده میشود. اگر غربالگري شاخص هایی از اتیسم را نشان دهد، پزشک متخصص گام بعدي را اجرا میکند: رد کردن سایر احتمالات و تشخیص اتیسم.

 

گام چهارم: رد کردن سایر احتمالات غربالگري ممکن است نشان دهد که نشانه هایی شبیه اتیسم وجود دارد. اما قبل از تشخیص قطعی اتیسم پزشک متخصص باید سایر احتمالات را رد کند. بسته به علائم کودك، پزشک باید تستهاي شنوایی، تست خونی براي احتمال عفونت، معاینه براي اختلالات صرع و سایر اختلالات فیزیکی را به عمل آورد. برخی پزشکان مشاوره هاي ژنتیکی را براي بررسی برخی اختلالات مثل سندرم X شکننده توصیه میکنند. اگرعلامت مثبتی در هر کدام از این زمینه ها مشاهده شد باید توسط پزشک متخصص مربوط به همان زمینه، کودك معاینه شود.

گام پنجم: تشخیص اختلالات طیف اتیسم

زمانی که سایر تشخیصها رد شد، پزشک متخصص میتواند تستهاي تخصصی اتیسم را انجام دهد

. ابزارهاي تشخیصی عبارتاند از: * reviseb-interview biagnosis autism The (R-ADI) این ارزیابی با مصاحبه والدین انجام میشود. * odservation biagnostic autism The (G-ADOS) schebule در طول این تست پزشک کودك را در شرایطی قرار میدهد که رفتارهاي ارتباطی اجتماعی از خود نشان بدهد و بررسی کند که آیا کودك مبتلا دچار تاخیر، عدم وجود رفتار و یا رفتار غیرطبیعی است. * scale rating autism chilbren The (CARS) این ابزار حرکات کودك، تطابق نسبت به تغییرات، واکنش به شنیدن صدا، ارتباطات کلامی و ارتباط با مردم را بررسی میکند. براساس این ابزارهاي تشخیصی، همچنین مشاهده و سایر ارزیابیها، پزشک میتواند اختلالات طیف اتیسم از قبیل سندرم آسپرگر،PDD-NOS یا اتیسم را تشخیص دهد.

 

گفتاردرمانی کرج نیکان

کاردرمانی کرج نیکان