رویکردآموزشی و توانبخشی کودکان کم شنوا
رویکرد های مختلفی در درمان و توانبخشی کودکان کم شنوا( از زبان اشاره تا گفتار) وجود دارد .
۳ رویکرد توانبخشی درکودکان کم شنوا مورد استفاده قرار میگیرد:
روش های دستی :تاکید بر استفاده از حرکات دست برای برقراری ارتباط
روش های شفاهی: تاکید بر ارتباط گفتاری
روش های شنیداری: تاکید برمهارت های شنیداری
در گفتار درمانی بیشتر از روش شفاهی و روش شنیداری استفاده می شود.زیرا زبان شفاهی و گفتاری زبان طبیعی اکثر افراد است. ارتباط شفاهی و گفتاری به کودک کم شنوا کمک می کند که در مدارس کودکان شنوا قرار گیرد و فرصت شغلی، آموزشی و اجتماعی بیشتری را در جهت زندگی مستقل برای فرد کم شنوا فراهم می کند. در این روش کودک با تکیه بر شنیدن گفتار را یاد میگیرد و نه با تکیه بر لب خوانی. از انجا که کودک صداها را با شنیدن یاد میگیرد تمام تلاش درمانگران و خانواده باید در جهت شنیدن تمام صداهای گفتاری باشد نه اکثریت آنها.این روش منحصر به افزایش مهارت شنیداری نیست بلکه درک گفتار، تولید گفتار،گنجینه ی واژگان درکی و بیانی، مهارت های شناختی نیز مورد درمان قرار میگیرد.
اولین مرحله ی این رویکرد استفاده از سمعک ، کاشت حلزون و یا دیگر وسایل کمک شنیداری است که سیستم شنوایی فرد را برای یادگیری گفتار و زبان تقویت میکند. در این روش شنیدن گفتار،درک گفتار و بیان گفتار ۳ اصل مهم است.
در این رویکرد والدین نقش اساسی در اجرا و موفقیت اهداف آموزشی دارند. کودک به شنیدن وابسته می شود و با توجه به آن در جمع خانواده و اطرافیان ارتباط برقرار میکند. کودک به صداها دقت میکند و از طریق صدا ها نماد های گفتاری و غیر گفتاری را می شناسد.
اصول روش شنوایی- گفتاری
راهنمایی والدین در جهت ارایه الگوهای مناسب گفتاری به کودک
آموزش فردی به کودک در جهت رشد مهارت های شنیداری و گفتاری
افزایش وضوح گفتار کودک با استفاده از کنترل صدای کودک و دیگران
آموزش الگوهای رشدی گفتار وزبان و شناخت
ارزیابی مداوم کودک و پیشرفت وی
افزایش مشارکت کودک نا شنوا در گروه های کودکان شنوادر جهت افزایش ارتباطات گفتاری
کلیدواژه:کودک کم شنوا، سمعک، کاشت حلزون، گفتار، گفتاردرمانی
رویکردآموزشی و توان بخشی کودکان کم شنوا
رویکرد های مختلفی در درمان و توان بخشی کودکان کم شنوا( از زبان اشاره تا گفتار) وجود دارد .
۳ رویکرد توان بخشی درکودکان کم شنوا مورد استفاده قرار میگیرد:
روش های دستی :تاکید بر استفاده از حرکات دست برای برقراری ارتباط
روش های شفاهی: تاکید بر ارتباط گفتاری
روش های شنیداری: تاکید برمهارت های شنیداری
در گفتار درمانی بیشتر از روش شفاهی و روش شنیداری استفاده می شود.زیرا زبان شفاهی و گفتاری زبان طبیعی اکثر افراد است. ارتباط شفاهی و گفتاری به کودک کم شنوا کمک می کند که در مدارس کودکان شنوا قرار گیرد و فرصت شغلی، آموزشی و اجتماعی بیشتری را در جهت زندگی مستقل برای فرد کم شنوا فراهم می کند. در این روش کودک با تکیه بر شنیدن گفتار را یاد میگیرد و نه با تکیه بر لب خوانی. از انجا که کودک صداها را با شنیدن یاد میگیرد تمام تلاش درمانگران و خانواده باید در جهت شنیدن تمام صداهای گفتاری باشد نه اکثریت آنها.این روش منحصر به افزایش مهارت شنیداری نیست بلکه درک گفتار، تولید گفتار،گنجینه ی واژگان درکی و بیانی، مهارت های شناختی نیز مورد درمان قرار میگیرد.
اولین مرحله ی این رویکرد استفاده از سمعک ، کاشت حلزون و یا دیگر وسایل کمک شنیداری است که سیستم شنوایی فرد را برای یادگیری گفتار و زبان تقویت میکند. در این روش شنیدن گفتار،درک گفتار و بیان گفتار ۳ اصل مهم است.
در این رویکرد والدین نقش اساسی در اجرا و موفقیت اهداف آموزشی دارند. کودک به شنیدن وابسته می شود و با توجه به آن در جمع خانواده و اطرافیان ارتباط برقرار میکند. کودک به صداها دقت میکند و از طریق صدا ها نماد های گفتاری و غیر گفتاری را می شناسد.
اصول روش شنوایی- گفتاری
راهنمایی والدین در جهت ارایه الگوهای مناسب گفتاری به کودک
آموزش فردی به کودک در جهت رشد مهارت های شنیداری و گفتاری
افزایش وضوح گفتار کودک با استفاده از کنترل صدای کودک و دیگران
آموزش الگوهای رشدی گفتار وزبان و شناخت
ارزیابی مداوم کودک و پیشرفت وی
افزایش مشارکت کودک نا شنوا در گروه های کودکان شنوادر جهت افزایش ارتباطات گفتاری
کلیدواژه:کودک کم شنوا، سمعک، کاشت حلزون، گفتار، گفتاردرمانی
برگرفته از مقاله ی رویکردهای آموزی و توان بخشی کودکان کم شنوا،فهیمه کریمی وحید
ارسال شده توسط سارا پورسروش
برگرفته از مقاله ی رویکردهای آموزی و توان بخشی کودکان کم شنوا،فهیمه کریمی وحید
ارسال شده توسط سارا پورسروش
