روش TEACCH(تیچ)در درمان اتیسم

روش تیچ اولین روشی بود که در آمریکا براي کودکان کودکان دارای اتیسم به کار گرفته شد. نام این روش مخفف عبارت( درمان و آموزش کودکان درخودمانده و ناتوانیهاي ارتباطی مرتبط با این بیماري ) میباشد

در این روش اعتقاد بر این است که محیط زندگی کودك باید با او تطبیق داده شود نه اینکه کودك با محیط تطبیق داده شود. در این روش از تکنیک خاصی استفاده نمی شود بلکه برنامه درمانی بر اساس سطح عملکرد کودك پایه ریزي میشود. تیچ تدوین برنامه های خاص به نحوی که فرد قادر به پیش بینی شیوه عرضه مطالب و نحوه ی ارایه آن ها باشد و گام بعدی هر فعالیت و یا حرکت بعدی مربوط به آن را بتواند پیش بینی کند.برای همراهی با نخستین ویژگی افراد دارای اختلالات طیف اوتیسم در برنامه تیچ سعی می شود حمایت های ساده و عینی به آنان ارایه شود.مثلا تصاویر.

توانائی هاي کودك بر اساس معیارهاي آموزشهاي روانی بررسی می شود و تکنیکهاي درمانی در جهت بهبود ارتباط، مهارتهاي اجتماعی و انطباقی طراحی میشوند.

در این روش به جاي اینکه به کودك یک مهارت و توانائی خاص آموزش داده شود، سعی بر این است که به کودك مهارتهایی آموزش داده شود تا بتواند محیط اطراف خود و رفتارهاي اطرافیان خود را بهتر درك کند. به عنوان مثال، برخی از کودکان اتیسم هنگام احساس درد شروع به فریاد زدن میکنند، در این روش سعی برآن است که به کودك آموزش داده شود تا هنگام احساس درد چگونه با برقراري ارتباط آن را به اطرافیان خود بفهماند. این روش نیز مخالفانی دارد و این مخالفان معتقدند که این روش خیلی خشک و پر شاخ و برگ است. همچنین ممکن است کودك درخودمانده دریابد که در برابر عمل خواسته شده چه انتظاري از او میرود و فرا بگیرد که بدون فکر، خلاقیت و دقت جواب خواسته شده را اجرا کند