تا کنون هیچ علت مشخصی براي اُتیسم کشف نشده است ولی مشخص شده است که عملکرد غیر عادي مغز باعث ایجاد حالات اُتیسم میشود. اسکنهاي مغزي در بعضی موارد نشان داده است که مغز کودکان اُتیسیک از نظر اندازه و ساختار با مغز کودکان سالم متفاوت است. در حال حاضر تحقیقات فراوانی در رابطه با احتمال
دخالت عوامل ژنتیکی و عوارض داروئی در بروز اتیسم در حال انجام است. در بعضی از خانواده ها مشاهده شده است که اُتیسم مانند بیماريهاي ژنتیکی از نسلی به نسل دیگر منتقل میشود که این خود میتواند تئوري ژنتیکی بودن را در بعضی موارد ثابت کند. ولی در بسیاري از موارد هم مشاهده شده است که سابقه
اُتیسم درخانواده و یا اقوام وجود نداشته است. همچنین در بعضی از کودکان مشخص شده است که در بدو تولد نشانه هائی از اُتیسم را دارا میباشند ولی این مورد هم عمومیت ندارد. هنوز محققین نتوانسته اند علت خاصی را به تنهائی براي ایجاد اُتیسمکشف کنند و میتوان یک سري علل را در بروز آن مؤثر دانست. محققین دیگري نیز معتقدند که تحت شرایط خاصی تعدادي از ژنهاي ناپایدار باعث اختلال در عملکرد مغز و در نهایت بروز اُتیسم میشوند. تعداد دیگري از محققین نیز بر روي احتمال بروز اتیسم در دوران بارداري تحقیق میکنند. آنها معتقدند که یک عامل ویروسی ناشناخته، اختلال متابولیسمی، و یا آلودگی به مواد شیمیائی محیطی در دوران بارداري میتواند عامل ایجاد این بیماري باشد. احتمال بروز اتیسم در کودکانی که بیماري هائی مانند سندرم ژن ایکس حساس، توبروس سلروسیس، سندرم روبلا، و فنیل کتنوریاي درمان نشده داشته باشند بیشتر است. بعضی از مواد خطرناك مانند جیوه نیز که در دوران بارداري وارد بدن مادر شوند میتوانند احتمال بروز اتیسم را افزایش دهند.
در سالهاي اخیر سئوالی در مورد واکسیناسیون مطرح شده است که همچنان مورد بحث است. در سال ۲۰۰۱ در آمریکا تحقیقاتی در این مورد انجام شد که در آن رابطه واکسن “ ام ام ار “ و اُتیسم بررسی شد. در این تحقیقات معلوم شد که در برخی از کودکان این واکسن باعث بروز بیماري اتیسم شده است. با این حال محققین دیگر این بررسیها را کافی ندانسته و خواهان تحقیقات بیشتر هستند. به هر حال علت اتیسم هر چه که باشد، باید بدانیم که این کودکان یا با اُتیسم بدنیا میآیند و یا اینکه آمادگی ابتلاء به آن را دارند. این بیماري برخلاف آنچه که تصور میشد به خاطر بدي تربیت و یا عدم توانائی والدین در بزرگ کردن کودك نمیباشد. اُتیسم یک بیماري روانی نیست. کودکان درخودمانده قابل درمان هستند و نباید از آنها قطع امید شود و نیز بهتر است بدانید که هیچ عامل روانی شناخته نشده است که باعث بروز اتیسم درکودکان شود.
برگرفته از موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان
سارا پورسروش کارشناس ارشد گفتاردرمانی